Naar een groot woonwarenhuis voor een ladekastje. En halverwege zo uitgeput zijn, dat je even op een bed gaat liggen. Een minuutje maar.
- Gedachte in de file: waarom ga ik in vredesnaam op zondag naar Ikea?
- En dan ook nog ’s ochtends, als hele gezinnen afkomen op het goedkope ontbijt?
- Zo dicht mogelijk bij de ingang parkeren – slecht idee.
- Eigenlijk is de ballenbak het enige meubelstuk waarop ik wil springen.
- Neem ik zo’n winkelkar waarop je een olifant kunt vervoeren?
- Of zo’n slappe gele tas waar alles uitflikkert wat je erin stopt?
- De gele tas dan maar.
- Ik hoef alleen maar de route te volgen.
- Correctie: ik moet de stomme route volgen.
- Niet zeuren, gewoon de pijlen volgen.
- En die ene ladekast zien te vinden.
- Wat een leuk dekbedovertrek.
- En had ik geen nieuwe handdoeken nodig?
- In mijn slappe gele tas ermee.
- Hee, dat design keukenblok ziet er goed uit.
- En die gordijnen ook.
- Ik heb nog een rolgordijn nodig.
- Zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn als je alleen maar de pijlen volgt?
- Mijn slappe gele tas glijdt steeds van mijn schouder. Komt door het dekbedovertrek, de handdoeken en het rolgordijn.
- Terwijl ik alleen een ladekast zou kopen.
- Help, ik ben verdwaald.
- En krijg koppijn van dat witte licht.
- Waarom is hier nergens een raam of een uitgang te vinden?
- En kan dat kind daar op die bank stoppen met krijsen?
- Ik word hier zo chagrijnig van.
- Ik zweet als een otter.
- Of is het een opvlieger?
- Waar is die fucking ladekast?
- Even liggen op dat bed, eventjes maar.
- Of ik wat? Nee, ik lig niet te slapen, ik zoek een ladekast.
- Teruglopen? Waar naartoe dan? Ik loop alleen maar rondjes.
- Ze sturen me van het kastje naar de muur, maar ik zie nergens kastjes.
- Wel een rollator die de weg verspert.
- Wat is er mis met die klokken? Ze geven allemaal een andere tijd aan.
- Wat? Ben ik hier al drie kwartier?
- Dan maar geen ladekast.
- Pik ik meteen een nieuwe afwasborstel mee, en glazen, messen en pannenlappen.
- Nu heb ik toch echt een winkelwagen nodig.
- Vooruit dan maar met dat onmogelijke ding.
- Sorry meneer, ja, uw schenen…
- Ik sta natuurlijk in de langste rij voor de kassa.
- Omdat iemand zonodig drie ladekast-bouwpakketten op de band moet leggen.
- Inderdaad, de ladekast die ik op het oog had.
- Nee, ik hoef geen Zweedse gehaktballetjes.
- Ik wil naar huis.
Pssstt… Wist je dat we ook een tijdschrift hebben? Neem een abonnement of koop een los nummer om te kijken wat je ervan vindt.
